İşitme kayıpları, kulağın bir veya birkaç bölümünde meydana gelen hasarlardan kaynaklanabilir. İşitme kaybı, dış kulak, orta kulak ve iç kulak olmak üzere üç ana bölümde sınıflandırılabilir:

Dış Kulak

Dış kulaktan kaynaklanan kayıplar:
Dış kulak (A) kaynaklı işitme kayıpları, dış kulak yolu enfeksiyonu veya kulak kirinin kanal içinde tıkanmaya neden olması sonucunda ortaya çıkar. Bu problemler genellikle kolayca çözülebilir. Ancak işitme hasarının kalıcı olmaması için erken müdahale önemlidir.

Orta Kulak

Orta kulaktan kaynaklanan kayıplar:
Enfeksiyon, kulak zarı arkasında sıvı birikimi, kulak zarı delikleri (perforasyon) ve otosklerozis (orta kulak kemikçiklerinde katılaşma), orta kulak (B) kaynaklı işitme kayıplarının en sık rastlanan nedenleridir. Dış ve orta kulak problemleri medikal veya cerrahi yollarla etkili bir biçimde düzeltilebilir. Eğer bu mümkün değilse, kalıcı işitme kaybı işitme cihazlarıyla kolaylıkla kompansate edilebilir. Dış ve orta kulak problemlerine bağlı işitme kayıpları genellikle iletim tipi işitme kaybına neden olur.

İç Kulak

İç kulaktan kaynaklanan kayıplar:
İşitme kayıplarının büyük bir kısmı iç kulaktan (C) kaynaklanır. En yaygın problem, yaşa bağlı işitme kaybıdır. Ancak şiddetli gürültü, bazı ilaçlar veya kafa travmaları da kişilerin işitme yetisini olumsuz yönde etkileyebilir. Bu tür hasarlar, sesin işitme sinirine aktarılmasında sorun olmasından kaynaklanır. İç kulağa bağlı işitme kayıpları genellikle medikal olarak tedavi edilemez. Ancak işitme cihazı kullanımıyla kişilerin işitme seviyeleri düzeltilebilir. İç kulak problemlerinden kaynaklanan işitme kayıpları, sensörinöral tiptir.

Mikst Tip İşitme Kaybı:
Hem sensörinöral hem de iletim tipi işitme kayıpları, iç kulak ve diğer bölgelerin etkilenmesiyle oluşur ve bu tür işitme kayıplarına mikst tip işitme kaybı denir.